Μια φιλόδοξη εκδήλωση με σκοπό την ενασχόλησή μας με το ποδήλατο πραγματοποιήθηκε από τον Δήμο Κερκυραίων και το τοπικό παράρτημα του ΤΕΕ το περασμένο Σάββατο. Ο στόχος της εκδήλωσης πολύ σημαντικός και με ευεργετικά αποτελέσματα. Παρόντες ο Δήμαρχος, εκπρόσωποι του ΤΕΕ (αλίμονο, να έλειπαν και αυτοί), ο Βουλευτής της ΝΔ, ο Νομάρχης, δεν θυμάμαι να είδα και άλλον –ας με συγχωρήσουν εκείνοι που, άθελά μου, δεν τους αναφέρω.Πολλά παιδιά με τα ποδήλατά τους, χάρη στην διδασκαλική πρωτοβουλία. Τους αξίζουν συγχαρητήρια!
Όλοι συμφωνούμε πως θα ήταν καλό να κυκλοφορούμε στην πόλη μας με το ποδήλατο. Όταν βλέπουμε στην τηλεόραση πόλεις όπως το Άμστερνταμ ή η Βιέννη ή η Βέρνη με τους οργανωμένους ποδηλατοδρόμους τους συνομολογούμε και λέμε «τί όμορφα» ή «τί ρομαντικά που είναι»!
Τα αποτελέσματα της χρήσης του ποδηλάτου στην πόλη είναι πολλά και θα ωφελούσαν ή θα ωφελήσουν (ό,τι προτιμά ο αναγνώστης) όλους μας.
Το σημαντικότερο αποτέλεσμα και το πιο άμεσο –εάν φυσικά ασχοληθούμε ενεργά με το ποδήλατο– θα είναι η μείωση του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης μας. «Απαλλαγή του κυκλοφοριακού βραχνά», όπως δήλωσε ο Δήμαρχος, δεν πρόκειται να υπάρξει, εάν δεν ληφθούν άλλα, πιο δραστήρια μέτρα. Σίγουρα όμως θα είναι εμφανής η μείωση των αυτοκινήτων, καθώς τα αμάξια των κατοίκων της πόλης και των προαστίων θα μένουν στα σπίτια μας. (Θα μένουν;) Οι πολίτες του Νησιού και οι τουρίστες θα συνεχίσουν να εισέρχονται καθημερινά στην πόλη με τα αυτοκίνητά τους. Άρα ελάχιστη βελτίωση θα υπάρξει…
Ένα δεύτερο αποτέλεσμα της ενασχόλησής μας με το ποδήλατο είναι η γυμναστική, με τα γνωστά σε όλους μας οφέλη για την υγεία μας.
Τρίτο αποτέλεσμα, ίσως το άριστον, είναι η βελτίωση της οδικής, αλλά και "οδηγικής" συμπεριφοράς μας.
Δεν θα είμαστε πια οδηγοί ενός «αγροτικού» τζιπ 2,5 χιλιάδων κυβικών ή μιας πολυτελούς κούρσας, ενίοτε και cabrio, ώστε να μην δίνουμε σημασία στους πεζούς ή τους μοτοσικλετιστές ή τους ποδηλάτες.
Θα μπει ένα τέλος στο ανυπόφορο κορνάρισμα είτε των φαναριών είτε των διπλοπαρκαρισμένων που μας εκνευρίζουν με το να μας κλείνουν (αλλά πού να παρκάρουν κι αυτοί).
Θα σταματήσει η «νιοραντιά» που μας επιτάσσει να αράζουμε το αυτοκίνητο στην διάβαση της πλατείας για να πιούμε τον καφέ μας (αλλιώς δεν ευχαριστιόμαστε τον καφέ- πώς να το κάνουμε!) ή ακόμη χειρότερα, να μένουμε στο Σαρρόκο και να πηγαίνουμε στο Λιστόν με το αμάξι για τον καφέ. Και να βρίζουμε τους λεωφορειούχους ή τους τουρίστες γιατί δεν βρίσκουμε χώρο στάθμευσης! Και παρ’ όλ’ αυτά να βρίζουμε θεούς και δαίμονες (τους πολιτικούς δηλαδή) γιατί θέλουμε να μας φέρουν περισσότερους τουρίστες!
Ε, ρε πανηγύρια μόλις απαιτηθεί να λειτουργήσει η παλαιά πόλη ως μνημείο της Unesco. Τέρμα τα ράφια, τέρμα τα αυτοκίνητα, τέρμα τα μηχανάκια, τέρμα τα σκουπίδια. Κυρίως τα σκουπίδια, που τα πετάει και η κυρά-Κατίνα από το παράθυρο κι ας μένει στον 4ο όροφο, στο Καμπιέλο.
Κάμποσα από τα παραπάνω, λίγο – πολύ τα κάνουμε ή τα έχουμε κάνει όλοι. Και μάλλον χαμογελάμε με αυτήν την επιβεβαίωση, κατά την ώρα της ανάγνωσης τούτων των γραμμών.
Συνεπώς, για να μην καταστεί κουραστικό το παρόν άρθρο, έχουμε ανάγκη από μεταμόρφωση της συμπεριφοράς και της ιδιοτροπίας μας. Δεν είναι περισσότερο ευρωπαίοι οι Ολλανδοί ή οι Αυστριακοί ή οι Ελβετοί από εμάς. Απλώς είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες. Γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται και κατανοούν. Ζουν σε οργανωμένη κοινωνία. Είναι ευαισθητοποιημένοι και το δείχνουν με την συμπεριφορά τους στον γείτονα, στον απέναντι, στον δίπλα. Το δείχνουν με την συμπεριφορά τους…
Άρα κι εμείς εκεί αξίζει να εστιάσουμε. Δεν αρκεί μια ποδηλατάδα, δεν αρκεί η προσπάθεια των εκπαιδευτικών. Τί να το κάνεις, όταν το παιδί ακούει και μαθαίνει στο σχολείο πως είναι προτιμότερο να κυκλοφορεί στην πόλη με ποδήλατο και η μαμά να κατεβαίνει βόλτα με το αυτοκίνητο και να παρκάρει στο πεντοφάναρο παράνομα;
Δεν αρκεί μια ποδηλατάδα τον χρόνο ή η επανάληψή της την παγκόσμια ημέρα ποδηλάτου. Συνεχής νουθεσία και επανάληψη μάς χρειάζεται. Όπως γίνεται με τη μελέτη και το διάβασμα των μαθητών. Να δοθούν κίνητρα ή να απαιτηθούν. Να υπάρξουν οι ανάλογες υποδομές.
Τα παιδιά μπορούν να προπορευτούν και να είναι δάσκαλοι σε αυτό το επιχείρημα. Ας κάνουμε λοιπόν πετάλι και ας τα ακολουθήσουμε…
(Δημοσιεύτηκε στις ημερήσιες κερκυραϊκές εφημερίδες "Κερκυραϊκό Βήμα", "Τα Κερκυραϊκά Νέα" και "Η Κέρκυρα Σήμερα" στις 12 Ιουνίου 2008)
