Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, πρωί, πτήση από Αθήνα για Κωνσταντινούπολη.Άφιξη στο Φανάρι γύρω στις 10:30'.
Η καθιερωμένη επίσκεψη στην Πατριαρχική Βιβλιοθήκη και φωτογράφηση ορισμένων χειρογράφων...
Σάββατο 29 Νοεμβρίου, απόγευμα, 16:30' Εσπερινός. Μέγας Εσπερινός και Πατριαρχική Χοροστασία από του Θρόνου. Όταν ο Πατριάρχης πρόκειται να Χοροστατήσει και όχι να Λειτουργήσει στην επακολουθούμενη τη επαύριον Θεία Λειτουργία, τότε Χοροστατεί στον Εσπερινό από το Παραθρόνιο, χωρίς Μανδύα. Όταν πρόκειται να Λειτουργήσει, όπως συμβαίνει του Αγίου Ανδρέου, Θρονική Εορτή για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τότε στον Εσπερινό Χοροστατεί με Μανδύα και στεκόμενος στον Θρόνο.
Η Ακολουθία μεγαλοπρεπής, όπως είθισται και αρμόζει στον Πατριαρχικό Ναό. Ο Πρωτοψάλτης και ο κυρ-Γιάννης, ακούραστοι, στο καθήκον, αν και είναι ταλαιπωρημένοι και οι δυο από γρίπη. "Κουμάντο κάνει ο λαιμός και όχι εσύ" συνηθίζει να λέει ο κυρ-Γιάννης (Χαριατίδης), ο Άρχων Λαμπαδάριος. Στέκομαι αριστερά του, στον αριστερό χορό. Στο σημείο που καθόταν άλλοτε ο β΄ δομέστικος, στους καιρούς της δόξης της Ρωμιοσύνης εις την Πόλη!
Το συναίσθημα δεν περιγράφεται...
Την επομένη ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία. Τα πάντα κυλούν όπως το ρολόι, με περισσή ακρίβεια... Πατριαρχικό ήθος και ύφος παντού, μέχρι την τελευταία κίνηση... Είχε και ζωντανή μετάδοση η ΕΤ3, απ' ό,τι διαπίστωσα.
Όλα ήταν υπέροχα! Ο Πρωτοψάλτης (Λεωνίδας Αστέρης), ο Λαμπαδάριος (Ιωάννης Χαριατίδης), ο Πατριαρχικός Χορός (δεξιό και αριστερό ημιχόριο)! Έτσι είναι... ένας είναι ο Χορός των Ψαλτών και διαμοιράζεται σε δύο ημιχόρια...
Κατεβαίνει ο Πατριάρχης, αρχίζει το "Χριστός γεννάται".
Έτοιμος για να πάρει "καιρό", όπως λέγεται στην εκκλησιαστική ορολογία. Ο Πρωτοψάλτης ψάλλει το αρχαίον "Τον Δεσπότην και Αρχιερέα", σε μέλος Ιωάννου του Κουκουζέλους (ακμή 14ος αιώνας), σύμφωνα με το Πατριαρχικό ύφος.
Ο "Κοινωνικός Ύμνος" σε μέλος Πέτρου Πελοποννησίου. Λαμπαδάριος της Μ.Χ.Ε. έως το 1777. Άφησε τα επίγεια τον Ιανουάριο του 1778. Μέγας!
Η Τάξις του μέλους ολόσωστη... Εισαγωγή του μέλους και έπειτα το μάθημα. Ο κυρ-Γιάννης είναι κουρασμένος και ταλαιπωρημένος από την ίωση, αλλά, δόξα τω Θεώ, έχουμε άτομα να τον βοηθήσουμε... Ο Θεός να του δίνει χρόνια...
Όλα μου φάνηκαν όπως παλιά... Στο ίδιο σημείο, στα ίδια χώματα, στο ίδιο αναλόγιο που στάθηκε κάποτε ο Ραιδεστηνός ο Α΄, ο Τραπεζούντιος, ο Πέτρος Πελοποννήσιος, ο Ιάκωβος, ο Πέτρος ο Βυζάντιος... Συγκλονιστικό συναίσθημα! Όπως λέει και το τραγούδι: "σαν να μην πέρασε μια μέρα". Έτσι μου φάνηκε... Και γενικώς, κάθε επίσκεψη στην Πόλη.
Φωτο: Το αριστερό αναλόγιο του Πατριαρχικού Ναού, κατά την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία του Αγίου Ανδρέου (30-11-2008).
